Aankomst in Sydney

Op de vlucht vanuit Peking naar Sydney konden we gelukkig wel goed slapen, we waren inmiddels al behoorlijk uitgeput van de reis. En dat was maar goed ook, deze vlucht duurde circa 12h. In Sydney aangekomen moesten we nog een tijd wachten bij de paspoort controle. Ze zijn o.a. heel strikt met de import van etenswaren en bang dat er ziektes of bacteriën het land mee worden ingenomen. Wij hadden gelukkig alleen maar pepernoten en drop voor onze vrienden Martijn en Ieke bij en deze vormden blijkbaar geen gevaar voor de volksgezondheid. We konden met een pendelbusje direct naar het hotel vervoerd worden. Dit koste 15 Australische Dollar p.p., wat omgerekend 10 euro p.p. is. Toen we aan de chauffeur vroegen wanneer hij ging vertrekken antwoord hij super relaxed “soon”. De “laid back” (relaxte) houding van de Australiërs was meteen duidelijk, fijn!

Sydney was erg mooi, een fantastische mix van natuur (botanische tuinen), kleinere parken, moderne wolkenkrabbers, een enorme gietijzeren brug en natuurlijk het iconische Opera-gebouw. Sydney bestaat eigenlijk uit twee delen, noord en zuid, gescheiden door water. Dag 1 bestond voornamelijk uit het verkennen van de stad, en proberen wakker te blijven van de jetlag. Dat lukte best aardig en we zaten al snel in het ritme. Alleen de stoelgang van Thijs had de nodige last van jetlag, maar ook dat is goed gekomen. Op dag 2 zijn we o.a. met de boot naar Manly beach geweest en zijn we nog wat Limburgse dames tegengekomen toen we een biertje aan het pakken waren bij een Bavarische Bierstube. Later voegde een Australische vriend van hun zich nog bij ons en heeft hij ons meegenomen naar één van de beste restaurantjes in de regio (Hugo’s). Het was erg gezellig en we eindigden de nacht ergens in een alternatieve club in het stadsdeel “Newtown”. We waren officieel over de jetlag heen nu. Op dag 3 zijn we naar Darling Harbour geweest, waar het goed eten en drinken is, en daar hebben we o.a. het aquarium bezocht. We zagen kleine en grote haaien over ons heen zwemmen en hoe een zeekoe sla eet. We waren zo onder de indruk over het aanbod van vis dat we ’s-avonds super lekkere sushi zijn gaan eten. Want de vis is heel vers en goedkoop daar. Het wemelt er van de sushi-barretjes trouwens, en ook van de Aziaten die daar op vakantie gaan. Als het aan Frits lag gingen we elke dag wel Sushi eten daar, maar dan zou Thijs niet aan zijn dagelijkse schijf van vijf behoeftes kunnen voldoen. Thijs voelde de snijdende ogen van een Aziaat in zijn nek toen hij met zijn chop-sticks aan het stuntelen was. Die man was soep aan het eten met stokjes, een ware expert dus, en hielp Thijs met het op de correcte wijze vasthouden van deze stokjes. Stiekem bleken we toch nog niet helemaal over de jetlag heen te zijn, of wellicht kwam het wel door de heftige nacht met de limbo-dames, maar we besloten het wat rustiger aan te doen en een filmpje te pakken. We hadden geen van alle nieuwe James Bond (Spectre) gezien, dus dat kwam goed uit. Na 5 min lag Frits echter al te pitten, en we hebben hem gedurende de film regelmatig wakker gewaakt met de opmerking “Dat was echt super gaaf en spannend daarnet he!!!!”. Hij keek dan wat beduusd en knikte bevestigend ja. Toen de film was afgelopen was Frits klaarwakker, maar ditmaal waren Thijs en ik moe. De volgende dag zouden we camper gaan ophalen en zou de 10-daagse trek-tocht gaan beginnen.
Hier vertel ik de volgende keer over, wordt vervolgd. :)