Op naar de Blue Mountains met de gigantische campe

Vanaf zaterdag de 12e december zouden we onze reis gaan vervolgen per gigantische camper. Op een pittoresk industrieterrein buiten Sydney konden we deze ophalen en gingen we het avontuur tegemoet. En het werd al vrij snel een avontuur, we waren het industrieterrein nog niet af. Onze meest zekere chauffeur Frits beet de spits af en nam plaats achter het stuur. Zoals u misschien weet rijd men in Australië aan de linkerzijde. Klinkt heel simpel maar zo werkt het niet, zo ondervonden Frits en zijn passagiers al heel snel. Bij iedere afslag, rotonde, invoegstrook etc. etc. moet je precies doen wat je in al die jaren daarvoor absoluut niet hebt gedaan. Dat vergt denkwerk. Neem daarbij het gegeven dat zo’n gigantische camper en zijn hele hebben en houwen behoorlijk kunnen schudden en Frits zijn rechtervoet een beetje zwaar was (vooral rotondes werden onderschat) en dat verklaart dat we het na vijf kilometer al met de helft minder kopjes en glazen moesten doen. Die lagen in scherven in het kastje. Maar goed, dat mocht de pret zeker niet drukken en kamperen is toch een beetje improviseren dus dat kon er ook nog wel bij.

Op naar Katoomba! Gelegen in de prachtige Blue Mountains. Op zoek naar een camping voor een Powered Site (een plek met stroomvoorziening) en als het even kan in de buurt van de Camp Kitchen waar we de maaltijd konden bereiden en naderhand de afwas konden doen. Dat lukte allemaal en al snel waren we helemaal ingeburgerd op de camping. Gezellig een praatje maken met onder andere unsere Deutsche nachbarn, de kampeer belevenis in Australië verschilt nog niet zo heel veel met die in ons eigen Nederland. Na een koude nacht (10 gr. was toch weer wennen) gingen we dus de voornoemde Blue Mountains in. Een groots natuurpark die nog het meest deed denken aan de Grand Canyon in Amerika. Een compleet beboste vallei zo ver als het oog kon reiken met veel hoogteverschillen. Ik kan hier een poging doen om een en ander te beschrijven maar de foto’s zullen zoveel meer zeggen. Dus laten we dat maar doen. Uiteindelijk hebben we een fikse wandeltocht gemaakt vol met klimmetjes en afdalingen van zo’n drie uur. Echt heel mooi daar!